Η νύχτα μέσα μου

Τις νύχτες που ο αέρας δυναμώνει

Κάτι με ωθεί στο δάσος.

Μέχρι την αυγή

μένω ξύπνιος και ακίνητος.

Εκεί, μέσα στο δάσος

ακούω την φωνή σου:

“Στο ψηλό γρασίδι δεν μπορείς να δεις τις πέτρες

Πρέπει να είσαι προσεκτικός.”

Ένα τηλεφώνημα

και οι ψυχές γερνούν γρηγορότερα

Το φεγγάρι καθρεπτίζεται στην λίμνη

και η χαρά μου γλιστράει πάνω του.

Ξημερώνει.

Κάνω ένα βήμα αλλά δεν αφήνω κανένα ίχνος

Ένα στερεό βήμα και άδειο.

Βήμα το βήμα και δεν υπάρχει ίχνος

Ένα στέρεο βήμα αλλά άδειο.